Een rundvetsmelterij starten aan de Lange Beestenmarkt klínkt logisch, maar verhuizen naar het Leeghwaterplein bij het slachthuis ís hét. Het vijftigjarig bestaan vieren in De Dierentuin is dat natuurlijk ook.
Kolen, haardenfabriek, speciaalzaken, keukens, elektra, filialen, sponsor, omkleden, vaantje, erwtensoep, huis-aan-huis, oranje, spaarkaart, gamma; inderdaad dit assortiment aan woorden hoort bij FIJNFIX.
De vliegtuigindustrie staat in de kinderschoenen. Ontwerpers en visionairs voeren de boventoon. De een belooft te veel, de ander gelooft te veel en de concurrentie is er ook nog.
Op de eerste foto zien we dat LAD de kolen uit de Staatsmijnen betrekt. Ze noemen zichzelf ‘N.V. Staatsmijnkolen-Groothandel “’s-Gravenhage”, alsof LAD voluit al niet een mond vol is.
Fietsenhandel Grottendieck verkoopt het in Rotterdam geproduceerde ‘eitje’. Wim de Bie heeft er een, en er is zowaar een Rock ‘n Roll-band naar genoemd.
De laatste tocht van koningin Emma, van Den Haag naar Delft, gaat over het Spui. Op de hoek met de Grote Marktstraat is het Haags Modehuis in rouw getooid.
De wortels van dit bedrijf liggen in ons koloniaal verleden: op het eiland Billiton wordt in 1851 tinerts gevonden. Na tin uit Indonesië wordt het bauxiet uit Suriname.
In 1930 start Francesco Cristofori een levensmiddelenhandel in Utrecht. De zaak groeit uit tot een groothandel in Italiaanse wijnen en delicatessen met een bedrijfspanden in Zoetermeer en Den Haag.
Dat roept toch vraagtekens op: 10 jaar slechts leeft een succesvolbedrijf. Met in 1953-1955 nog voor 10 miljoen(!) orders in de portefeuille en dan in 1957 failliet??
Een pagina vol raadsels. Allereerst twee glazeniers met dezelfde naam? En dan nog een foto van het bedrijfspand waar alles waar een ruit in zit omrand en doorkruist is?
