De Sierkan, melkfabriek, Lulofstraat, jaren 50

Dhr Van Egmond, Van Grieken

echos van de werkvloer

“Je moest wel de vlugste zijn anders stond je in de rij te wachten met inladen. Op de voorkant stonden 600 kratten en op de aanhanger vijf aan de buitenkant en de binnenkant zes hoog. Dan kom je op 350 kratten, die waren er af voor twaalven, want dan moest je ook in die fabriek zijn. Veel chauffeurs hadden een nachtwijk en overdag een wijk. Een doorsneechauffeur bij van Grieken ging elf uur ’s avonds weg en dan kwam hij normaal om acht uur terug. Dan ging hij koffiedrinken en om negen uur ging hij die dagwijk doen en daar was hij mee klaar, als het een beetje vlugge chauffeur was, om drie uur. Daarna ging hij slapen en kwam hij weer om elf uur terug. Die mensen hebben natuurlijk heel wat verdiend en die hadden zo’n grote portemonnee met die Erasmusjes, daar moest je echt opzitten om hem dicht te krijgen”.

ALPA, schuursponsen, Veursestraatweg, Leidschendam

Haagvaarder 52 – ALPA: Alle Pannen

haagvaarder

Aan de Vliet bij Leidschendam zat de firma ALPA, een fabriek die pannensponzen, koperen pannenlappen en staalwol van staatdraad maakte. De start van het bedrijf lag in de beton- en balkijzerhandel. Na de overname van een pannensponzenfabriek in Zaandam wijzigde het product aan de Veursestraatweg. Tot ver over de grenzen werd de befaamde pannenspons geleverd. In 1968 sloot de fabriek haar deuren.

Heijdra, havenkraan, Slachthuiskade, jaren 50

Dhr Heijdra, oud-directeur De firma Heijdra (Laakhaven)

echos van de werkvloer

“Kraan 1 die loste door de jaren heen kolen ten behoeve van de energiecentrale die werden dan met zolderschuiten, nee het waren een soort bakken. Die waren een meter of 25 lang, een meter of drieënhalf breed en die hadden een hele geringe diepgang, want ze moesten natuurlijk vanuit de Laakhaven door al die grachtjes heen naar de Constant Rebecquestraat. Die kolen kwamen uit Engeland vandaan in de volksmond heette dat bries. Dat waren hele fijne kolen”.

De Sierkan, melkinrichting, winkel, Van Deventerstraat, ca. 1956

Mevrouw Nel Visser, De Sierkan

echos van de werkvloer

“Ik ben in 1946 bij die harmonie terechtgekomen. Ze hebben gewoon gezegd je moet maar gaan leren en dat is gebeurd en ik doe het nog, speel klarinet, die was behoorlijk groot. Wij gingen elk jaar naar een bedrijf in Nederland, heel veel jaren hebben we dat gedaan; van harmonie naar harmonie, allemaal bedrijfsorkesten, Calvé had er een, Stork had er een, Bendien, Swift, de Arnhemse tramwegen, de Zaanstreek er waren er een heleboel. Om beurten moesten ze dat organiseren. De Sierkan heeft dat georganiseerd in 1954, altijd op hemelvaartsdag, want dat was de enige dag dat de Sierkanmensen vrij waren. Bij elk jubileum waren wij op straat. Als je de boekjes leest hoeveel jubilarissen er waren. Dat gebeurde allemaal om etenstijd…. en oefenen anders kreeg je weer een standje van de dirigent van gooi dat ding dan onder de tram als je niet studeert, want zo ging dat vroeger. Dan liep je soms huilend weg”.