Dhr Stoffer, de Sierkan

echos van de werkvloer

“Keurig netjes in het pak. Hij moest een pet op van de Sierkan en als hij bij de klant aan de deur kwam, was het handje aan de pet en ‘goedemorgen’. Dan was de man ’s middags om een uur of twee a drie klaar. Dan wist Piet, het paard, het al en mijn vader kroop op de bok en die ging zo in het hoekje zitten en die viel in slaap en Piet bracht hem wel terug. Nou en dan begon het ritueel opnieuw dan moest al het lege flessenmateriaal in een bepaalde richting van de fabriek. Daar moest schoongemaakt worden, die bussen. Eer dat die man thuis was, was het vier uur – half vijf en dan zakte hij als een kaartenhuis in elkaar”.

Willems, bakkerij, Bilderdijkstraat 141-141a, ca. 1945

Haagvaarder 63 – Willems’ Bakkerijen

haagvaarder

Het binnenterrein tussen Bilderdijkstraat en Toussaintkade herbergt nog altijd restanten van één van de voormalige Haagse bakkerijen. Het bedrijf was een product van een reeks fusie en liquidaties van bakkerijen en was hier tot 1973 gevestigd. Het verhaal begint met de Haagsche broodfabriek die zich 1867 aan de Bilderdijkstraat vestigde. Het eindigt met de fusie met de firma Hus in 1971 en enkele jaren het sluiten van de bakkerij.

De Sierkan, melkinrichting, Spijkstaalwagen, ca. 1970

mevrouw Bruno-Van Andel, de Sierkan

echos van de werkvloer

“Ja, ik weet het nog goed, want ik heb mijn vader geholpen in de wijk aan de Schenkkade met vele zijstraten. Mijn vader was elke ochtend om 06.30 uur bij zijn eerste klanten waar hij een briefje op de mat vond en waar hij zijn bestelling kon neerzetten. Hij bevoorraadde ook de school in die wijk met ‘kleine’ melk. Er was toen nog geen koelkast, dus was alles lauw en warm in de zomer. Van menig klant had hij ook de huissleutel. Toen nog de loper die op elk slot paste zodat hij ook daar de opgegeven bestelling kon neerzetten. Vaak liep hij de trappen wel drie keer op per klant met een grote mand aan zijn arm gevuld met boterkaas, eieren, jam van de Betuwe (Tielse Flip), melk; er zat vaak niet in wat de klant wilde.”

RMI, melkinrichting, Geestbrugkade , Rijswijk, 1936

Pieter Hus, Residentie Melkinrichting (RMI)

echos van de werkvloer

“Toen ik net begon, had de RMI ongeveer 83 bezorgers, met ieder een afgebakende wijk. De wagens vielen wel op in het straatbeeld door hun groen-gele kleuren! De bezorgers kwamen ‘s morgens vroeg tussen 5 en 6 uur laden via de “uitrij-stations” die in Den Haag o.a. in de Mandarijnstraat, Keizerstraat en Spaarnestraat waren gevestigd. Ze waren dan afhankelijk van de grootte van de wijk tussen 2 en 4 uur klaar.”
“Het was in die tijd heel gewoon dat de mensen een tas aan de deur hingen met hun bestelling; in sommige gevallen had de bezorger zelfs een sleutel en kon het huis in! Afgerekend werd een keer per week of zelfs per maand als men dat wilde”.