Cuprera, ateliers voor metaalbewerking (1910 – 1921)
Wat een elegantie in metaal! Het is dan ook de tijd van de Jugendstil. En niet alleen de producten zijn prachtig, ook de reclame-uitingen zijn in ‘Sla-olie stijl’.
Wat een elegantie in metaal! Het is dan ook de tijd van de Jugendstil. En niet alleen de producten zijn prachtig, ook de reclame-uitingen zijn in ‘Sla-olie stijl’.
Misschien wel het eerste automatiseringsdebacle: De invoering van de ponskaart verloopt zo desastreus dat het bedrijf voor een jaar gesloten wordt. De werkzaamheden blijven zolang gedecentraliseerd op de postkantoren.
Johannes Matthias Linneweever begint een schoenatelier in een tijd dat men nog geen onderscheid maakte tussen de linker- en de rechterschoen. Zijn nazaten maken nog veel meer onderscheid!
De bewoners van het kasteel de Binckhorst, krijgen een aannemer als buur. Met grote machinehallen, en een lawaai! Maar buurman bewaart de vrede en bouwt een paleis voor ’s Gravenhage.
Met eigen materieel verzorgt AMOVA vanaf 1921 dagtochten en zowaar hele excursies van wel een maand! Het zou leuk zijn om te weten wie zich zoiets kon veroorloven.
Doorzettingsvermogen! Daarmee is deze Frank en later zijn zoon Cor in één woord beschreven. En ze hebben ook lef bij het tonnen stapelen, ‘je houdt je hart vast’!
Voor wie het spoor na wil zoeken, zijn de Open Archieven een hulp: een notariële akte uit 1896, ten tijde van de verhuizing naar de huidige Zoutkeetsingel 40.
Deze broodfabriek is weer zo’n coöperatieve onderneming uit de periode van de opkomende arbeidersbeweging. En wat een prachtige namen worden er soms gebruikt. Snuffel maar eens verder op de site.
Zo’n ambachtelijke banketbakkerij is in deze tijd niet vol te houden. Maar wat een gemis die gebakjes van noga in de vorm van een ei: alléén met Pasen.
In de tijd dat de optische witmaker nog niet bestaat, is wasserij Dubbel Blank toch wel erg aantrekkelijk. De vijf filialen zitten meest in de ‘betere’ wijken.