De Sierkan, melkinrichting, Lulofsstraat, ca. 1960

Ben Zuidwijk, de Sierkan

echos van de werkvloer

” Als lopende melkboer had je het niet gemakkelijk. Vroeger liepen er in sommige straten wel 15 verschillende melkboeren! De concurrentie was moordend. De melkboeren die bij de Sierkan werkten moesten adressen doorgeven van mensen die in de straten waar ze liepen gingen verhuizen. Dan stond er al hun wagen klaar met heet water om het huis voor de nieuwe bewoner alvast schoon en netjes te maken…”
” sommigen wilden een hele emmer met 5 l melk! Dan moesten we oppassen, want de mensen zetten dan een streepje bij de 5 l grens van en naar, maar – verschoof nogal eens en altijd naar boven natuurlijk”.

Van der Heem| elektrotechnisch apparatuur, 1964

Haagvaarder 65 – Van der Heem en Het VDH-tje

haagvaarder

Het bedrijf Van der Heem was van 1926 t/m 1966 gevestigd in Den Haag. In 1966 werd een groot deel van het bedrijf door Philips overgenomen. Ondanks het feit dat er in die jaren ruim 2.500 mensen werkten, is het bedrijf zelf niet erg bekend. Toch kan men stellen dat wat Philips voor Eindhoven is, Van der Heem voor Den Haag was. De producten die bij Van der Heem vandaan kwamen kent vrijwel iedereen onder de merknaam ERRES.

De Sierkan, melkinrichting, Berkendael, Loosduinen, ca. 1920

Dhr Stam, de Sierkan

echos van de werkvloer

“IJstaarten. Daar zijn wij toen mee begonnen en die vlogen weg. Ik heb toen nog in een kerstweekend 800 van die taarten moeten bezorgen. Al die melkboeren kregen een briefje mee die konden het opgeven wie een ijstaart moest. Dat liep als een trein. Elke zondag had ik er wel een stuk of 12 tot 15. En dat is dan zo typisch. Die man gaat weg en de ijstaarten zakten in. Dat was bij de Sierkan heel gek als de kwaliteit verminderde, dat hadden we bij de kaas ook, we hadden toen een goede kaasverkoper en die kaas liep als een trein bij ons – Loos was dat in de Van Galenstraat, later kwam er een vrouw – dat was mevrouw Huisman – een vriendinnetje van de directeur? – ja die had natuurlijk geen verstand van kaas en dan kreeg je mindere kwaliteit en de verkoop zakte. Dat is heel gek want De Sierkan dat was kwaliteit!”

Dhr Stoffer, de Sierkan

echos van de werkvloer

“Keurig netjes in het pak. Hij moest een pet op van de Sierkan en als hij bij de klant aan de deur kwam, was het handje aan de pet en ‘goedemorgen’. Dan was de man ’s middags om een uur of twee a drie klaar. Dan wist Piet, het paard, het al en mijn vader kroop op de bok en die ging zo in het hoekje zitten en die viel in slaap en Piet bracht hem wel terug. Nou en dan begon het ritueel opnieuw dan moest al het lege flessenmateriaal in een bepaalde richting van de fabriek. Daar moest schoongemaakt worden, die bussen. Eer dat die man thuis was, was het vier uur – half vijf en dan zakte hij als een kaartenhuis in elkaar”.

Willems, bakkerij, Bilderdijkstraat 141-141a, ca. 1945

Haagvaarder 63 – Willems’ Bakkerijen

haagvaarder

Het binnenterrein tussen Bilderdijkstraat en Toussaintkade herbergt nog altijd restanten van één van de voormalige Haagse bakkerijen. Het bedrijf was een product van een reeks fusie en liquidaties van bakkerijen en was hier tot 1973 gevestigd. Het verhaal begint met de Haagsche broodfabriek die zich 1867 aan de Bilderdijkstraat vestigde. Het eindigt met de fusie met de firma Hus in 1971 en enkele jaren het sluiten van de bakkerij.

De Sierkan, melkinrichting, Spijkstaalwagen, ca. 1970

mevrouw Bruno-Van Andel, de Sierkan

echos van de werkvloer

“Ja, ik weet het nog goed, want ik heb mijn vader geholpen in de wijk aan de Schenkkade met vele zijstraten. Mijn vader was elke ochtend om 06.30 uur bij zijn eerste klanten waar hij een briefje op de mat vond en waar hij zijn bestelling kon neerzetten. Hij bevoorraadde ook de school in die wijk met ‘kleine’ melk. Er was toen nog geen koelkast, dus was alles lauw en warm in de zomer. Van menig klant had hij ook de huissleutel. Toen nog de loper die op elk slot paste zodat hij ook daar de opgegeven bestelling kon neerzetten. Vaak liep hij de trappen wel drie keer op per klant met een grote mand aan zijn arm gevuld met boterkaas, eieren, jam van de Betuwe (Tielse Flip), melk; er zat vaak niet in wat de klant wilde.”