Escher, metaalconstructies, Zonweg, 1957

J.G.C. Schmitz, Escher constructiewerkplaatsen

“Ik zat in de ketelbouw, de apparatenbouw. Daar moesten dan bouwtekeningen van gemaakt worden voor de fabriek. Er moest ook nog een hele materiaaluittrek gemaakt worden; de platen moesten gerold worden, een front – moest geperst worden – dat gebeurde bij een ander bedrijf. Aan de ketel komen verschillende aan- en afvoerleidingen met meestal bovenin een mangat. Normaal gesproken kon je vanboven erin of van de zijkant. Dat ligt eraan of het voor de veiligheid beter was. Ja, want als je helemaal naar beneden moet dan moet je toch wel een stuk hijsgereedschap hebben om je te laten zakken. Het is helemaal open van binnen.”

De Sierkan, melkinrichting, Lulofsstraat, jaren 30

De Sierkan het verhaal van de heer Visser

“Mijn betrekking bij De Sierkan, 6 mei (1940) kwam ik dienst en 10 mei brak de oorlog uit…” “We leverden ook melk aan de Duitsers.. Hadden we al veertien keer melk geleverd. Per week de rekening ingeleverd en nog geen geld ontvangen. Werd ik er op uitgestuurd…”
Later werkte dhr. Visser in de melkfabriek aan de Laakhaven.
“De fabriek bestond uit twee gedeelten. Het oude gedeelte bestond uit de machinekamer, melkontvangst en botermakerij… Het nieuwe gedeelte uit de flessenfabriek en een mooie ontvangstzaal, vooral voor excursies”.

Zwitsersche Waschinrichting en ververij ‘Rijswijk’, Geestbrugkade 33-38, 1947

R.L. Haak, wasserij De Zwitsersche

“Ja, de Zwitsersche, het was voor mij natuurlijk een openbaring, ik schrok er ook wel een beetje van. Ik kan je wel zeggen, je moest verduiveld hard werken. Er werd je niks cadeau gegeven, als jongetje van 16. Het was behoorlijk aanpakken en ze betaalden ook erg goed, want voor een jongetje van mijn leeftijd 45 gulden in de week, vond ik een hele aardige betaling, in 1953.”

De Sierkan, melkinrichting, Lulofsstraat, ca. 1960

Ben Zuidwijk, de Sierkan

” Als lopende melkboer had je het niet gemakkelijk. Vroeger liepen er in sommige straten wel 15 verschillende melkboeren! De concurrentie was moordend. De melkboeren die bij de Sierkan werkten moesten adressen doorgeven van mensen die in de straten waar ze liepen gingen verhuizen. Dan stond er al hun wagen klaar met heet water om het huis voor de nieuwe bewoner alvast schoon en netjes te maken…”
” sommigen wilden een hele emmer met 5 l melk! Dan moesten we oppassen, want de mensen zetten dan een streepje bij de 5 l grens van en naar, maar – verschoof nogal eens en altijd naar boven natuurlijk”.