Haagvaarder 105 (hoofdartikel) “Steenhouwerij van C.P. Bakker Anno 1902”. Drie generaties steenhouwers aan de Waldorpstraat Wie op het restaurantplein van het Louwman Museum het zandstenen reliëf van C.P. Bakker aanschouwt, vraagt zich misschien af welk verhaal hierachter schuil gaat? Het reliëf bevond zich ruim 80 jaar aan de Waldorpstraat in Den Haag, aan een pand waarin…
In de jaren 1940 – 1960 beleefde het bedrijfsblad misschien wel zijn hoogtepunt. Het beeld dat we als SHIE hebben uit deze periode, is inmiddels minder fragmentarisch als voor de vroegste periode. Van particuliere bedrijven zijn zo’n 40 namen van bladen bekend en van 30 heeft de SHIE ook jaargangen of losse exemplaren gezien.
Op 3 september 1875 werd de Koninklijke Algemene Vereniging De Volksbond tegen Drankmisbruik opgericht. . Naast onderricht en informatie voor deze vrouwen richtte de Volksbond ook eigen koffiehuizen op, waar alleen alcoholvrije dranken en wat versnaperingen te verkrijgen waren. De koffiekiosken werden door de gemeente Den Haag als rentevrije lening aangeboden aan weduwen van mannen die aan de drank ten onder waren gegaan.
Adrianus Petrus van Santen vervoerde gedurende de oorlog melk vanuit Friesland naar het westen van Nederland. Hij had vergunning voor een vrachtwagen met een houtgenerator en het was een hele kunst om die auto aan de gang te houden. Daarmee was de kiem gelegd voor de liefde voor het autovak. Na de oorlog ging hij werken bij autobedrijf Kortekaas in Loosduinen en in 1952 begon hij zelf een garagebedrijf aan de Prinsegracht 144.
In de nieuwbouw van de Van Beverningkstraat verrees in 1911 de autostalling met bovenwoningen van de Haagsche Automobiel-Maatschappij. De opdrachtgever en de architect werden bejubeld in De Revue der Sporten en in De Hofstad van september 1911 om hun vooruitstrevende en unieke gebouw: “een geheel dat voorzeker zijn weerga in ons land niet zal vinden” met “de magnifieke koetspoort, waarin de traditie der Gouden Eeuw in modernen geest is vervolgd”.
Al bij de oprichting van de SHIE leefde het idee om een eigen bulletin uit te geven om zo het contact te onderhouden met de achterban, die we overigens nog moesten gaan opbouwen. Aanvankelijk was de insteek vooral nieuws te brengen over het industrieel erfgoed in de Den Haag en de regio. Dit laatste kwam ook tot uiting in de keuze voor de naam Haagvaarder, zoals in het vorige nummer al uiteen gezet.
De Hofvijver kan wel als het bekendste historische water in het centrum van Den Haag worden aangemerkt. Rond het Binnenhof lagen ook grachten, die voor de afwatering verbonden waren met het Spui. Deze spuigracht werd in de 15de eeuw verbreed en doorgetrokken tot de Vliet en vormde een belangrijke verbinding van het dorp Die Haghe met het achterland. Over het water konden voedingsmiddelen en grondstoffen voor de nijverheid naar het centrum worden getransporteerd. Ook voor personenvervoer vormde het water een belangrijk route.
De visafslag op het noordelijk havenhoofd met zijn markante industriële architectuur bepaalt het gezicht van de Eerste Binnenhaven. Dit wederopbouwmonument van architect Sjoerd Schamhart is in zijn ruim 50-jarig bestaan al meerdere keren aangepast aan het veranderd gebruik door de visserij, maar wacht nu zijn grootste metamorfose.
Toen Dirk Anton Rippen in 1903 besloot vanuit Kampen naar de mondaine hofstad Den Haag te verhuizen kon hij niet vermoeden dat zijn zoon Johan Jacob Rippen de stichter zou worden van de grootste pianofabriek in Europa.
Slechts enkele dagen na de bevrijding richt W.B. van den Berg zijn eigen bedrijf op, dat in februari 1946 overging in de huidige BV Handels- en Ingenieursbureau W.B. van den Berg. De eerste periode is het bedrijf gevestigd aan de Groot Hertoginnelaan. In 1949 verhuist Van den Berg naar het dan nog amper tot ontwikkeling gekomen industrieterrein aan de Fruitweg. Het bedrijf groeit hier uit tot specialist in interne transporttechniek, zoals takels, kraanbanen en andere hijstoepassingen.