Een monument op het voormalige Gemeentelijke Industrieterrein.
Naast de Gemeentelijke Energiecentrale, op de hoek van de De Constant Rebecquestraat en de Marnixstraat verrees in de jaren vijftig een monumentaal gebouw voor de Plaatselijke Telefoondienst. Inmiddels is het gebouw in handen van een woningbouwcorporatie die er een nieuwe bestemming aan gaat geven.
Den Haag heeft nog twee gashouders. Deze dienden om levering van gas te kunnen garanderen. De gashouders zijn nu drinkwaterreservoirs. Mocht ook dit verleden tijd worden dan zijn er interessante mogelijkheden om deze topmonumenten opnieuw te gebruiken.
Den Haag kent een traditie van Italiaanse terrazzowerkers. De reclamegevelplaat in de Pretoriusstraat herinnert aan de firma Rosa, die daar gevestigd was. De SHIE heeft deze reclameplaat laten restaureren.
De eerste autobrandstoffen werden door drogisterijen verkocht. Daarna verhuisde de verkoop naar garages. In de jaren dertig werden pompstations de visitekaartjes van de grote benzinemaatschappijen die daarvoor architecten als Dudok inhuurden. Helaas is er in Den Haag geen enkele ‘Dudok’ overgebleven.
In 1938 telde Den Haag ruim 30 fabrikanten van limonadegazeuse. Een van hen was Hendrik Berkhuijsen die onder de naam Berky gazeuse produceerde. Het familiebedrijf heeft ondanks de landelijke schaalvergroting van de frisdrankindustrie tot 1984 standgehouden.
In 1884 telde Den Haag drie openbare telefooncellen. In de jaren dertig waren er dat tientallen, ontworpen door Gemeentewerken. Van deze ‘kouwebenencellen’ (met open onderkant) is er geen een bewaard gebleven.
De Geschiedenis van de zuivelindustrie in de Haagse regio’ vertelt uitvoerig over de verschillende melkbedrijven die Den Haag gekend heeft. Ook de reclameslogans en beeldmerken komen uitvoerig aan bod.
Weinigen zullen weten dat het postkantoor aan de Fahrenheitstraat 337 oorspronkelijk gebouwd is voor de haarden- en kachelfabriek van Jan Jaarsma. Een bijzonder pand, dat de monumentenstatus verdient.
Aan de Vliet bij Leidschendam zat de firma ALPA, een fabriek die pannensponzen, koperen pannenlappen en staalwol van staatdraad maakte. De start van het bedrijf lag in de beton- en balkijzerhandel. Na de overname van een pannensponzenfabriek in Zaandam wijzigde het product aan de Veursestraatweg. Tot ver over de grenzen werd de befaamde pannenspons geleverd. In 1968 sloot de fabriek haar deuren.
Distilleerderij Mobach heeft ruim honderd jaar bestaan, maar is nu volledig vergeten. Met moeite is een deel van de historie van dit bedrijf te reconstrueren, maar er blijven vele vragen over.