Eerste ‘s-Gravenhaagsche Kunstsmederij Helmer & Schilperoort (1909 – ?)
Een bedrijf dat in de gehele stad zijn sporen heeft nagelaten, zonder dat deze objecten weer direct terug te voeren zijn naar de kunstsmederij. Alleen wie het weet ziet ‘t.
Een bedrijf dat in de gehele stad zijn sporen heeft nagelaten, zonder dat deze objecten weer direct terug te voeren zijn naar de kunstsmederij. Alleen wie het weet ziet ‘t.
Jazeker, familie van, en zoals in tekeningen van zijn neef vogels in vissen veranderen, zo weet deze Escher knap van het ene product naar het andere product over te schakelen.
Vreemd. Een bedrijf dat woningen verhuurt koopt de aandelen van een metaalhandel. Wat moet dat? Jaren later gaat het over in de handen van een… metaalhandel. Eind goed, al goed!
Dit is niet zómaar een kopergieterij of -slagerij. Ze maken onder anderen koperplaatjes die later door de Munt in Utrecht tot centstukken worden geslagen, en dat mag niet iedereen.
We lopen over de Pletterijkade, over bruggen, langs lantaarnpalen, op perrons van Holland Spoor of staan op een putdeksel…de stad zit vol met Enthoven.
Jammer dat zo’n markant bedrijf de deuren moet sluiten. Een winkel die onderscheidingen maakt hoort toch in ’s Gravenhage, van waaruit het toch al jaren lintjes regent.
In de tijd van de ‘Verlichting’ start de onderneming als smederij en rijtuigbouwer. Is het de opkomst van het automobiel waardoor voor deze hofleverancier van rijtuigen het doek valt?
Voor Haagse ‘Tram-fanaten’ is Pennock vast geen onbekende. Autoliefhebbers zijn Pennock vast allang vergeten. Onze bron laat mooi zien hoe de ‘koetsjes’ langzaam veranderen in ‘heusche automobielen’.
Wel eens goed een strohoed bekeken? Gezien hoe een lange strook gevlochten stro in cirkels vastgenaaid is? Nu, daar heeft het oorspronkelijk Duitse bedrijf Grossmann de juiste naaimachine voor.
Eigenlijk een piepjong bedrijf wanneer we het hebben over industrieel erfgoed. Maar ook wel logisch want voor de zestigerjaren van de vorige eeuw vielen er niet zoveel auto’s te slopen.