De koperslager van den Broek maakt kroonluchters, hekwerken en kaarsenstandaards én is in vele Nederlandse huishoudens en restaurants en cafés op tafel aanwezig met een lumineuze uitvinding.
Historisch overzicht
ca. 1930 Johannes Martinus Maria van den Broek begint een koperslagerij in de Van Kinsbergenstraat.
Van den Broek verhuist zijn ‘fabriek van koper-, nikkel-, tin- en bronswerk’ naar de Elandstraat 107 A. Hij maakt onder andere kroonluchters, hekwerken en kaarsenstandaards.
Van den Broek ontwikkeld een schuifsysteem, dat hij wil toepassen in suikerpotten.
1931 Hij vraagt octrooi aan op een “inrichting voor het regelbaar afgeven van poedervormige of korrelige stoffen”.
Jaren 30 De automatische suikerpot komt in productie en vindt zijn weg door het hele land.
1933 Afgifte van het octrooi.
1934 Opening van de showroom/winkel in de Witte de Withstraat 18. De winkel sluit aan op het woonhuis en de werkplaats aan de Elandstraat 107 A.
1935 De Indische Maharadja van Pitiala bestelt, tijdens zijn bezoek aan Nederland, ’24 verzilverde automatischen suikerpotten in étui” voor zijn hofhouding.
1941 J.M.M. van den Broek overlijdt. Zijn weduwe zet de zaak voort, de dagelijkse leiding ligt bij schoonzoon Frans van den Berg.
Veranderingen in het model van de suikerpot. Van rechtopstaand naar een pot met een bollere buik, voor een grotere inhoud.
1951 Zoon Toon van den Broek treedt officieel toe tot het bedrijf. De zaak wordt voortgezet als ‘Metaalwarenfabriek Bebro, v/h J.M.M. van den Broek’. Bebro is een samentrekking van de namen van de compagnons, van den Berg en van den Broek.
Jaren 50 In de fabriek worden duizenden suikerpotten gefabriceerd. Het is een echt familiebedrijf waarin ieder familielid zijn eigen taak heeft. Daarnaast werken er ook jarenlang een paar vaste personeelsleden, die eigenlijk ook tot de familie behoren.
Jaren 50 De suikerpotten worden via groothandel J.W. Goessens uit Amsterdam verkocht.
1958 Goessens neemt de zaak over en zet die voort onder de naam Bebro.
1963 Het bedrijf verhuist naar de Korte Vleerstraat 113-119 en Goessens verandert de naam in JeWeGo.
1963 Einde van de productie van de metalen automatische suikerpot in Den Haag.
Jaren ’60 Twee schoonzoons van Van den Broek, P. Diekman en F. van den Berg maken in Ede een doorstart met de productie van de automatische suikerpot. Eerst in aluminium en later in Delfts blauw aardewerk en in diverse pasteltinten plateel. Ze komen op de markt onder de naam Tripet. Tripet is een samentrekking van de namen van de kinderen van Diekman, Trix en Peter.
Heden De automatische suikerpot is een gewild verzamelaarsobject.
Afbeeldingen
- J.M.M. van den Broek als militair.
- Het eerste model van de automatische suikerpot. met een cilindervormige hoofdvorm.
- De suikerpot in speciale edition voor Van Nelle.
- De firmanaam en het octrooinummer werden ingeslagen in de bodem van de suikerpot.
- De belangrijkste onderdelen van het schuifsysteem van de suikerpot, 2010.
- Drie vormen van de suikerpot waarbij de cilindervormige de oudste versie is.
- Reclame voor de suikerpot in het Utrechts Nieuwsblad in 1957.
- De maharadja van Patiala.
- De suikerpot voor de horeca op een standaard.
- De winkel van de firma Van den Broek aan de Witte de Withstraat 18, ca. 1935.
- De firma Bebro, een voortzetting van Van den Broek, zet in 1963 aan de Korte Vleerstraat de bedrijfsactiveiten voort, ca. 1970.
- De voormalige ingang van de werkplaats van de firma Van den Broek aan de Elandstraat 107A, 2010.
- De voormalige ingang van de werkplaats van de firma Van den Broek aan de Elandstraat 107A, 2010.
- De voormalige winkel van de firma Van den Broek aan de Witte de Withstraat 18, 2010.
- De voormalige winkel van de firma Van den Broek aan de Witte de Withstraat 18, 2010.
- En het AD/HC plaatste de suikerpot ook nog op een fraai voetstuk.
Locatie(s)
Bronmateriaal
- Jannie Havelaar, “Elke druk op het knopje, één lepel suiker in uw kopje! Den Automatischen Suikerpot, een Haagse uitvinding”, Haagvaarder, jrg. 18, nr. 69.
- Echo’s van de werkvloer de familie Van den Broek, website SHIE