De stadsarchitect A. Schadee bedacht dat in de opdracht tot het ontwerpen van enkele scholen best een uitbreiding opgenomen kon worden en voegde er een badhuis aan toe.

Historisch overzicht

1920 Op 1 november 1920 gaat de Haagse gemeenteraad akkoord met de clustering van enkele scholen. De architect A. Schadee gaat er echter in zijn ontwerp al vanuit dat er naast de scholen ook een volks- en badhuis wordt opgenomen.

1922- 1925 13 februari 1922 gaat de raad akkoord met het gehele plan. Er wordt in delen aanbesteed en in 1925 is de bouw gereed.

1925- 1980 De vereniging ‘Volksbad’ exploiteert in eerste instantie het badhuis , maar in 1929 wijzigt de naam van deze vereniging in ‘Stichting Centraal Badbeheer’ waarin de exploitatie van de verschillende Haagse bad- en zweminrichtingen wordt samengevoegd.
In de loop van de twintigste eeuw veranderen de ideeën over hygiëne en woninguitrusting en langzamerhand worden ook in de sociale woningbouw wasruimten standaard in de nieuwbouw ingebouwd. In de oudere woningen kwomen ook steeds meer douche- en badruimten en het gebruik van badhuizen loopt langzaam, maar zeker, terug.

Toch is het badhuis aan de Spionkopstraat nog tot eind jaren zeventig van de twintigste eeuw in gebruik. In deze jaren ontstaat ook het ‘Badhuisproject’ waarin met name ouderen geholpen worden bij het douchen. Deze dienstverlening loopt nog even door na sluiting van het badhuis, maar verhuist later naar de ‘Escamphof’. Hiermee is de traditionele functie van het gebouw volledig vervallen en moet het een andere bestemming krijgen. De bedoeling is dat het monumentale pand een nieuwe wijkfunctie krijgt als wijkkantoor.

Momenteel is het pand in particuliere handen en in gebruik als naschoolse opvang (Stichting Triodus) en zijn er leerwerklokalen van de school de Einder.

Afbeeldingen

Locatie(s)

TitelAdres

Bronmateriaal