Echo’s van de werkvloer
NV Havenbedrijf – Van Oosterzee
Interview met mevrouw A.J. van Eeden
Havenbedrijf van Oosterzee
De SHIE ontving in 2003 een tweetal foto’s van mevrouw Van Eeden. Deze foto’s gaven aanleiding om eens nader kennis met haar te maken en het verhaal achter de foto’s te noteren. Op de foto’s is de vader van mevrouw Van Eeden te zien voor een kraan van de NV Havenbedrijf van de heer Van Oosterzee. Dit bedrijf exploiteerde in de Laakhaven en langs de Soestdijksekade een achttal kranen.
Mijn vader kwam uit Rotterdam in 1933/34 toen is hij bij Herweijer komen werken. Zodoende zijn wij in Den Haag terecht gekomen. Mijn vader werkte toentertijd voor zichzelf [in Rotterdam] was hij kolenboer, had een paard en wagen. De boel ging failliet en toen is hij in Den Haag begonnen, door kennissen. Een poosje gewerkt – dat was toen zo, dan hadden ze werk en dan weer geen werk – jaren 30 . Dat was arm. Het ging toen om zand en grint handel. Later bij van Oosterzee terecht gekomen.”
“Wij woonden in de Lulofsstraat 45 tot 1951.”
Mevrouw Van Eeden groeide op in het Laakhavengebied en vermaakte zich als kind prima bij de bedrijven:
“Ik kwam overal binnen – bijvoorbeeld bij Kokkelink was er al in de jaren 30. Felix Kattenbrood – daar ging ik naar binnen en dan at ik wat op de grond viel, visjes, gedroogde visjes. Toen waren dat echte gedroogde visjes. De Sierkan – ‘s morgens vroeg in de rij voor 10 eierdooiers voor een dubbeltje van eieren die kapot waren gegaan, aan de 1e van der Kunstraat.”
Ook de drukte op het water kan zij zich nog goed herinneren:
“Drukte op het water. Om de haverklap ging die brug omhoog. Alleen die lage schepen, uit het Westland konden er zo onderdoor. Bruggen waren kleiner. Westlandse schepen kwamen van de Soestdijksekade, gingen naar de afslag voor groente en fruit en dat was aan de achterkant van de Rijswijkseweg – Goudriaankade.
Dhr van Eeden voor de kraan
De eerste werkgever was uiteraard ook in de Laakhaven, de Coöperatieve Wasscherij aan de Waldorpstraat:
“Daar heb ik een paar maanden gewerkt toen ik zo’n jaar of 15-16 was. Ik moest werken, maar dat is me nooit bevallen. Daar moest ik eerst was uitzoeken, ik moest ook nog het vuile werk doen ook. Later mocht ik dan aan de mangel aanpakken, dat was natuurlijk wel schoon werk. Het is niks voor mij de hele dag op één plaats staan. Ik hield van wandelen. Daar moest ik de hele dag achter die machine staan. Bij die rol en dan kwam het goed eruit en dat moest je dan vouwen.”
Het interview bracht veel informatie over de omstandigheden in de Laakhaven en de bedrijvigheid in de jaren 30 tot 50 aan het licht. Het gaf ook diverse aanknopingspunten voor nader onderzoek naar de NV Havenbedrijf van de foto’s, waar het allemaal om was begonnen.
