Haagvaarder 102 (hoofdartikel)

“Auto’s, daar weten wij alles van.”

Garage A.P. van Santen BV, Prinsegracht

Adrianus Petrus van Santen vervoerde gedurende de oorlog melk vanuit Friesland naar het westen van Nederland.  Hij had vergunning voor een vrachtwagen met een houtgenerator en het was een hele kunst om die auto aan de gang te houden. Daarmee was de kiem gelegd voor de liefde voor het autovak. Na de oorlog ging hij werken bij autobedrijf Kortekaas in Loosduinen en in 1952 begon hij zelf een garagebedrijf aan de Prinsegracht 144.

Vrachtwagens

Bij gebrek aan nieuwe vrachtwagens, zo vlak na de oorlog, bouwde hij op onderstellen vanuit de legerdump, vooral GMC’s, een voornamelijk uit hout samengestelde cabine en een open bak. Voor de vele zandbedrijven waren dit ideale wagens. Ook Britse Bedfords waren populair.

Van Santen leverde vrachtwagens met aanpassingen op bestelling, aan wasserijen, als Eigen Hulp en Tettero en aan de nabijgelegen bodediensten als De Snelle Visser. Ook voor onderhoud en reparatie konden zij terecht aan de Prinsegracht.

Voorspoed

De zaken liepen goed, in de hoogtijdagen had Van Santen 14 man aan het werk. Ook de oudste zoon Henk en de derde zoon Jos werkten mee in het bedrijf. De garage werd uitgebreid met de naastgelegen panden aan de Prinsegracht. De achterkant van het bedrijf was te bereiken via de Oliënberg. Daar lag een groot terrein met toegang tot de garage. Daar werden ook veel vrachtwagens omgebouwd voor het gebruik van LPG gas in plaats van benzine. In die tijd verzorgde Van Santen ook veel reparaties onderweg, met een eigen servicewagen hielp de monteur de gestrande vrachtwagen weer op weg.

Jos en Henk aan het roer

Vader Arie van Santen overleed na een korte periode van afnemende gezondheid in 1975. In de garage stonden zijn zonen Henk en Jos aan het roer. Jos deed de verkoop en het kantoor, terwijl Henk de werkplaats bestuurde.

Bij het 25-jarig bestaan In 1977 hield de firma open huis met een show van Leyland vrachtwagens. Als dealer van Leyland hadden ze een aantal grote klanten, zoals transportbedrijf Transvaal, die reed met 17 Leyland trucks.

Van Santen bezat een extra zware brug, die ook het gewicht van de gepantserde auto’s van de Amerikaans ambassade kon dragen. De ambassade was lange tijd klant, het personeel werd hiervoor wel eerst gescreend. Ook de zware bibliotheekbussen van de gemeente Den Haag had het bedrijf in onderhoud.

Tachograaf en APK

In de jaren 70-80 waren er nog al wat aanpassingen aan het  vrachtvervoer. Voor de inbouw van tachografen (een instrument dat de rijtijd en rijsnelheid van een vrachtauto registreert), verplicht vanaf 1974, kon men bij van Santen terecht. Ook de verplichte APK-1 (Algemeen Periodieke keuring) voor vrachtwagens, die in 1981 werd ingevoerd, voerden ze uit aan de Prinsegracht. In 1985 kwam daar de APK-2 voor personen- en bestelauto’s bij. Voor het uitvoeren van de werkzaamheden beschikte het bedrijf over zes hefbruggen met een maximaal hefvermogen van 14 ton.

Veranderingen

Een aantal factoren leidden halverwege de jaren 90 tot het besluit weg te gaan uit de binnenstad: vervuiling van de grond door vorige eigenaars, o.a. spijkermakers, de noodzaak voor aanschaf van een nieuwe remmenbank, die niet paste aan de Prinsegracht en de vrees dat door de bouw van de tramtunnel het bedrijf slechter bereikbaar zou worden. Van Santen verkocht het pand en verhuisde in 1996 naar de  Binckhorst.

Renault

In 1999 nam AutoHaag (nu AutoHaagZeeuw) het bedrijf inclusief het personeel over. Jos en Henk bleven hier aan het werk. Na zijn pensioen werkt Henk nog steeds als invalchauffeur en Jos werkte op de nieuwe Renault vestiging Zonweg als fleetsales manager tot zijn pensioen in maart 2019. De oude vestiging aan de Meteoorstraat is nog steeds in gebruik als magazijn.

Jannie Havelaar

Bronnen:

Interview met H. van Santen op 13 maart 2017

www.wikipedia.nl