Shadowlite, lichttechnisch bureau (1923 – 1934)

1923 Johannes Duchateau laat een fabriek met woonhuis bouwen aan de Musschenbroekstraat 37-41 voor zijn atelier voor metaalbewerking: lichttechnisch bureau Shadowlite. Op de begane grond bevinden zich de ateliers, op de eerste etage het kantoor en de bovenste etage is voornamelijk in gebruik als opslag.

Shadowlite is een Nederlandse vinding op het gebied van verlichting. Shadowlite is gecombineerd licht, direct en indirect licht met het effect van indirect licht. Het licht wordt in de ruimte steeds verspreid door middel van reflectie. Is er een plafond aanwezig voor die reflectie, dan wordt dit gebruikt, zoo niet dan wordt een tegenreflector in het verlichtingsornament gemonteerd. Doordat het licht indirect is, geeft het geen schaduw. In de beginfase wordt deze techniek vooral voor cafés, kerken, en kantoren gebruikt, later ook voor binnenshuis.

1931 Brand op de tweede etage, de schade blijft beperkt.

1933 Wederom breekt brand uit op de tweede etage. De schade is nu omvangrijker. Onder meer aan het meubelatelier Kooistra, dat ook in het pand is gevestigd.

1933 De vergunning voor modernisering tot een met elektromotoren gedreven metaal bewerkingsinrichting wordt door de gemeente afgewezen.

1934 Het faillissement wordt aangevraagd.

1934 Duchateau gaat door als eenmanszaak op de Haagweg in Rijswijk als lichttechnisch adviseur. Zijn naam komt in meerdere documenten na het faillissement veelvoudig voor bij grote lichtprojecten. In 1935 realiseert hij een megaproject met 75 lichtzuilen op de Flora in Heemstede en voorziet hij het Vracht-passagiersschip Bloemfontein van de Verenigde Nederlandsche Scheepvaartmaatschappij van een lichtplan. Duchateau verzorgt ook de verlichting van de kamer van de secretaris-generaal van het Volkenbondpaleis in Genève.