Bericht 236
 
 

 

tekst op bord:

Al sinds de bouw van het Transvaalkwartier wonen er veel migranten. Tegenwoordig is het een echte multiculturele wijk.

een bericht van:

Lies Paape

locatie:

nog geen locatie / bordje hangt nog niet



Italianen

Sinds de bouw van het Transvaalkwartier begin 20e eeuw hebben er migranten gewoond. De eerste groep migranten die zich in de wijk vestigde, bestond uit Italianen, terrazzowerkers uit de Noord-Italiaanse streek Friuli. De natuurstenen vloeren die zij maakten, waren in die tijd zeer in trek. Er woonden uiteindelijk zoveel Italianen in Transvaal dat men de wijk wel 'klein ItaliÎ' ging noemen. Na verloop van tijd veranderden de beroepen van deze groep. Ze begonnen o.a. levensmiddelenzaken, restaurants en ijssalons. De befaamde ijssalon 'Turco' op de Paul Krugerlaan opende al voor de Tweede Wereldoorlog haar deuren en zou blijven bestaan tot het eind van de twintigste eeuw.

Surinamers

Al voor de jaren zestig van de twintigste eeuw woonden er Surinamers in de wijk. Het waren vooral beter gesitueerde vrijgezellen of jonge gezinnen uit Paramaribo die naar Nederland kwamen om te studeren. De Surinaamse gemeenschap in Nederland was nog zo klein, dat iedereen bijna iedereen kende, ook hen die in andere delen van het land woonden. De grote golf Surinaamse immigranten kwam echter tussen november 1974 en november 1975, nadat bekend geworden was dat Suriname op 25 november 1975 onafhankelijk zou worden. Ze wilden vÛÛr deze datum hun Nederlandse nationaliteit veiligstellen. Maar ook daarna emigreerden nog velen vanuit Suriname naar Nederland. Nu betrof het grootouders, ouders en kinderen, uit alle maatschappelijke lagen van de bevolking, en uit alle delen van het land. Zij kwamen vooral naar Nederland om te werken.

 

 

 

 

Surinaams-hindoestaanse gebedsdienst

 

 

Gastarbeiders

In de jaren zestig kwamen grote groepen buitenlandse werknemers vanuit landen rond de Middellandse Zee naar Nederland. Het waren over het algemeen mannen afkomstig uit onder andere Turkije en Marokko waar werkloosheid heerste en de lonen laag waren. Zij vonden werk in laaggewaarde en vaak vuile of gevaarlijke banen waar geen scholing voor nodig was. Vanuit de Nederlandse beroepsbevolking waren hier nauwelijks meer arbeidskrachten voor te vinden. Veel Turkse en Marokkaanse arbeidskrachten vonden woonruimte in schamele pensions die in oude buurten lagen die dringend gesaneerd moesten worden. Zo ook in het Transvaalkwartier. In die tijd was er slechts ÈÈn moskee in Den Haag, aan de Oostduinlaan, wat wel erg ver uit de buurt was. Door het gebrek aan moskeeÎn werd er minder gebeden, maar thuis bad men wel. Aangezien er nog nergens halal vlees te koop was, gingen Islamieten regelmatig naar de Joodse slager op de Hoefkade. Verder konden ze niet anders doen dan eten wat er was. Er werd dan eenvoudigweg niet gevraagd of het voedsel halal was of niet, zodat ze het niet wisten. Illegaal werd er wel eens een schaap geslacht.

 

 

 

 

Kosjere slagerij aan de Hoefkade

 

Tijdelijk wordt definitief
Het uitgangspunt was dat de arbeidskrachten tijdelijk in Nederland zouden wonen. Maar na verloop van tijd kreeg hun verblijf een definitief karakter en lieten ze hun vrouwen en kinderen naar Nederland overkomen. Hierdoor groeide de behoefte aan voorzieningen die op de nieuwe groepen waren toegesneden, zoals gebedsruimten, eigen bijzonder onderwijs en voor Nederland nog onbekende levensmiddelen. Dit gold ook voor andere etnische groepen die in Transvaal kwamen wonen, zoals Antillianen, Ghanezen, Vietnamese bootvluchteling en Bulgaren. Door het multiculturele karakter werd de wijk ook aantrekkelijk voor illegalen, migranten die geen verblijfsvergunning hebben.

Karakter wijk veranderde

Langzaam maar zeker kwamen er voorzieningen voor de nieuwkomers en het Transvaalkwartier veranderde in een werkelijk multiculturele wijk. Er zijn nu tempels voor Hindoestanen, en gebedsruimten voor Islamieten. Een mooi voorbeeld van de laatste categorie is de Noeroel Islam-moskee in de Scheepersstraat. In de voormalige Koningin Wilhelminaschool op het Mandelaplein is de Islamistische school Yunus Emre gevestigd en op het Veluweplein zit de Algemene Hindoe Basisschool. Er zijn verschillende ontspanningsverenigingen voor de verschillende bevolkings- een leeftijdsgroepen, zoals meidengroepen, de vereniging Shanti Transvaal (zie bericht 226) en de Marokkaanse bewonersorganisatie Bismillah (zie bericht 229 ). Verder telt de wijk twee woongroepen voor Surinaamse ouderen (zie bericht 231 en 233) en Dar Es Salaam een woongroep voor Marokkaanse ouderen. Het meest opvallend is de huidige ondernemerstand in de wijk. Op de Paul Krugerlaan zijn de meeste ondernemers van buitenlandse afkomst en het assortiment op de Haagse markt (zie bericht 216) is enorm uitgebreid met levensmiddelen vanuit alle windstreken. Veel oorspronkelijke Nederlanders genieten mee van het gevarieerde aanbod.

 

 

 

 

 

 

Noeroel Islam-moskee, Scheepersstraat